VAKANTIE
De vakantie is alweer bijna achter de rug, en het word weer eens hoognodig tijd om iedereen een beetje bij te praten.
The 4th of July, nou dat is toch wel het feest der feesten hier in America zul je denken........ Nou helaas, we zijn naar downtown Houston geweest want daar zou het allemaal te doen zijn. Dus je begrijpt onze verwachtingen waren hoog gespannen. Helaas pindakaas een flinke domper. Eerst $ 8,= pp entree (ook voor de kids) dus dat was een flinke. En daarna tja hoe kan ik het omschrijven euhm het was een grote braderie en verder niks, oh ja ook nog een kinderkermis(je)3 attracties voor de kleintjes en 1 uur in derij, enentree $ 5,=. oftewel dat gaat hem niet worden. Verder nog een beetje naar een volleybal wedstrijd gekeken en dan eindelijk om 22:00 het vuurwerk waar iedereen het over heeft in Houston. Nou dat was inderdaad de moeite waard. Prachtig en allemaal op de maat van de muziek.
Terwijl het Amerikaanse volkslied speelt schiet ik toch wel een beetje vol. Ik zit hier gewoon met mijn heerlijke gezinnetje aan de andere kant van de oceaan in AMERICA. Wie had dat een paar jaar geleden van mij verwacht?? ikkeniet. Ik die altijd heb gezegd tot Amersfoort en niet verder!!! zit nu toch wel ff hier in the States.
Tja en dan voor de rest lekker vakantie vieren met de kids, af en toe een dagje uit, of lekker shoppen. Heerlijk gewoon doen waar je zin in hebt.
EN DAN !!!!! 22 Juli hebben we de meiden zo blij gemaakt dat ze vreselijk moesten huilen, en snikken.
Even voor degene die we helaas niet hebben gezien of gesproken sorry, dat we elkaar hebben gemist,we zijn jullie niet vergeten, maar 2 weken is gewoon erg kort om iedereen de je liefhebt te zien of te spreken.
We hebben ze verteld dat we zaterdag de 24 juli voor 2 weekjes naar Nederland gaan.
Ze vinden het geweldig, Maryse, 'mama ga ik dan ook mijn verjaardag in Nederland vieren en komen Esmée en Jasmijn dan ook?'en Fabiënne 'gaan we dan echt opa en oma Mercier weer zien en mag ik dan met Bente spelen', ja dames dat gaan we allemaal doen.
Nou Maryse hoefde al geen verjaardagscadeau meer dit was het helemaal.
Jaen als de dames zo volschieten dan mama natuurlijk ook
Heerlijk samen de koffers inpakken. Vrijdag nog ff wat boodschapjes doen voor het thuisfront (hihi) en dan zaterdag tegen 12:00 wegwezen. De auto geparkeerd op long term parking en daarna met de bus op naar het vliegveld.
Ze vonden het geweldig weer in het vliegtuig te zitten, dusde 8,5 uur (normaal 9,5) waren zo voorbij. En daar stonden op het vliegveld Opa en Oma en tante Bianca en ome Stefan heerlijk om ze weer in de armen te sluiten. Toen nog ff 1,5 uur rijden naar huis. Daar aangekomen was alles mooi versierd. Ze hadden zelfs van ome Herman en tante Riet fietsjes te leen gekregen voor de kids, ze waren helemaal door het dolle heen.......
Tja daar ben je dan weer thuis, heerlijk wat gaan we als eerste doen, een heerlijke bak patat oorlog, of patatje speciaal eten en natuurlijk een Frikandel speciaal mmmmm smullen. En van de week ff een broodje haring halen.
's Avonds komt ze dan eindelijk, na 8 maanden mag ik weer heerlijk knuffelen met mijn BFF man wat kun je dat missen zeg. Ja we msn-en regelmatig maar das toch wel ff anders dan elkaar gewoon vast kunnen houden.
De eerste week gewoon lekker de stad ingeweest met m'n moeder en de kids, en's avonds nog af en toe op visite. Vrijdagavond ff heerlijk uit eten met onze buurtjes uit de MannagraslaanBart, Carla, Erik en Monique in de stad.
De 2e week ook nog de nodige mensen ontmoet en woensdag heerlijk een dagje Saré voor ons tweeën we hebben genoten. Donderdagmiddag heerlijk met Debby en Ellert op stap geweest, helaas was het niet zo mooi weer deze 2 weken, maar was het wel erg lekker om de hitte ff te ontduiken.
En op vrijdag 6 augustus zat het er alweer op helaas, om 20:00 met de trein van Enschede naar Schiphol gegaan, waar we heerlijk in het van der Valk Hotel hebben geslapen, om zo zaterdag de 7e om 10:40 weer in het vliegtuig naar huis te gaan. Zaterdagmiddag mooi om 13:30 aangekomen en toen weer met de auto richting huis. Maar jemig wat is het hier dan warm.
Donderdag 12 augustusis Luc geopereerd worden aan zijn neus en keelamandelen die ze hebben verwijderd. Hij zou om 7:30 geopereerd zijn en we moesten 2 uur !!!!! van tevoren aanwezig zijn dus pffffff errug vroeg eruit. De meiden sliepen gelukkig bij de buurmeiden dus dat was wel erg lekker zo en hoefden ze er niet in alle vroegte uit en mee naar het ziekenhuis.
Om 8:00 was ie en de beurt en om 08:45 kwam de dokter ons vertellen dat alles zeer goed was verlopen en dat we zo bij hem mochten als ie wakker zou worden. Nou daar lag ie dan, wat een klein manneke is het dan toch nog. In zo'n groot ziekenhuisbed je vind er niks van weer. Hij heeft netjes 2 pakjes appelsap en een ijsje opgegeten.
We moesten omdat hij nog geen 5 jaar is ook nog een nachtje blijven, tenzij hij het zo goed zou doen maar dat zou dan 's avonds nog wel bekeken worden. Nou meneer had om 13:00 honger en heeft een paar stukjes tomaaten 2 aardbeitoetjes opgegeten. Tegen 17:00 had ie weer hongeren hebben we de verpleegster om iets te eten voor hem gevraagd. Daar kwam het aardappelpuree, met worteltjes, appelmoes en stukjes kipfilet. Nou hij heeft er heerlijk van gegeten. En tegen 18:00 heeft hij de bloeddrukmeter van z'n teentje getrokken en wilde hij het infuus er ook afhebben, het was duidelijk meneer was het beu om in bed te liggen en wilde eruit. Hij wilde spelen met Maryse en Fabiënne en stond te springen en te zingen op het bed. Dus de verpleegster maar eens gevraagd of er nog een arts langs zou komen want meneertje wilde toch wel graag naar huis. Nou ze heeft de arts ff gebeld en we konden gaan jippie....
Vanochtend om 7:00 was Luc weer wakker, geen zere neus of zere keel, geen koorts en goed te pas, wat wil je nog meer.
Op dit moment ligt ie lekker te slapen en zijn de meiden heerlijk totally spies in het nederlands aan het kijken.
Ik stop er weer mee voor vandaag, jullie zijn weer goed op de hoogte van het reilen en zeilen hier in Pearland.
Bijna vakantie
Ja jullie lezen het goed, de summerschool van de meiden is deze week alweer de laatste week ingegaan. Maar ik zal even bij het eind van het vorige verhaal beginnen. (snappen jullie het nog
We hebben nadat Bianca en Stefan weg zijn gegaan nog 2 heerlijke weken van papa en mama kunnen genieten en dat hebben we dan ook zeker gedaan. We zijn naar Galveston Island geweest een heerlijk dagje strand hebben we daar gehad. En we zijn ook nog een dagje naar Old-Spring geweest erg leuk stadje met allemaal intercontinentale winkeltjes. Italiaans, Engels, Duits en natuurlijk niet te vergeten NEDERLANDS dus daar hebben we de nodige dingen gekocht zoals ketjap, beschuit, vlokken en ontbijtkoek Héérlijk.
Tja en toen zat het er helaas ook voor papa en mama alweer op dus die hebben we woensdag 9 juni naar het vliegveld gebracht en uitgezwaaid, nou ja ging het maar zo gemakkelijk.
We waren een beetje krap aan de tijd op het vliegveld, dus gauw inchecken ff vergeten dat hier de vakantie al begonnen was en dus was het knetterdruk bij de incheckbalie, waar je tegenwoordig alles zelf moet doen, en er niemand is die je helpt. Maar goed na ik denk een uur waren we eindelijk aan de beurt bij de incheck.
Daarna door naar de douane, maar ze hadden nog maar een half uur voordat de boarding was begonnen, dus mochten ze door desnellere rijdie eigenlijk is voor mensen met een membership van Continental en businessclass.
Dus voor afscheid nemen geen tijd gauw een klein kusje en direct doorlopen maar. Haha dat dachten we ware het niet dat mama een t-shirt aanhad met een soort van zilveren steentjes erop en elke x ging dat verrekte rotalarm van de douane af. Ze hebben haar helemaal binnenste buiten gekeerd ( je moet dan even weten dat mijn moeder echt helemaal geen woord engels kan) Door de scan piep, armband af weer erdoor piep, schoenen, horloge, oorbellen af en uit PIEP, toen moest er vanwege ongewenste intimiteiten een vrouw haar helemaal met de hand scannen, en mama maar aangeven, ik denk dat het mijn t-shirt is maar nee hoor stug blijven doorgaan met scannen. Pffff mama kon wel janken, kun je het je voorstellen je vliegtuig begint met boarden en jij staat daar maar. In een woord afschuwelijk.
Maar goed ik denk na een klein half uurtje mochten ze dan toch per gratie gods doorlopen. Ja nog even zwaaien en weg waren ze. Nou ik kan je vertellen das geen pretje op deze manier. Maar aan de andere kant misschien maar goed ook kun je ook niet te lang stil staan bij het afscheid nemen.
En toen begon het gewone leventje weer,Vrijdag de 11e zijn de meiden voor de eerste x naar de cheerleaders geweest. Maryse vond het maar saai want die had verwacht gelijk radslagen en flik flaks te mogen doen, maar lieve schat het zou wel erg logisch zijnals eerst eens iedereen de liedjes en pasje en dergelijke uit het hoofd kent en een beetje ritmisch kan dansen. Er zitten notabene grietjes van 5 tot 11 jaar bij dus dat is erg verschilend. Fabiënne vond het helemaal gaaf. Maar gelukkig na de tweede keer was ook Maryse helemaal overtuigd.
Zaterdag 12 Juni hebben we een oom en tante van Ron's moeder in Seguin (bij San Antonio) bezocht. Daar hebben we gezellig gekletst en de kinderen hebben zich buiten prima vermaakt met de trampoline en het speeltoestel dat buiten stond. Aangezien het best wel een eind rijden is zijn we blijven slapen en op zondag de 13e weer naar huis gegaan.
Maandag 14 juni, D-Day voor Mr. Luc hij is voor het eerst naar de daycare geweest, het afscheid was zwaar, dikke tranen voor Luc en een giga brok in de keel voor mama, maar ja loslaten noemen ze dat hé pfffff. Dus na 10 minuten daar te zijn geweest hem maar aan de juffen overgelaten. Om hem daarna om 12:00 weer op te halen. Nou meneer had zich prima vermaakt en het was al wel duidelijk dat ie een WOMANIZER and Mr. Charming voor de dametjes was geweest (Lieve schat je bent een man of niet zo hoort het ook
Tja en dan is het nualweer 29 juni, dit is voor de meiden de laatste week van Summerschool, en ik moet zeggen ik ben er ook wel klaar mee dat iedere morgen om 06:15 de wekker gaat, want de meiden worden al om 07:00 door de welbekende gele schoolbus opgepikt om naar school toe te gaan. En daserg vroeg kan ik je zeggen
Nou genoeg weer vanuit hier, we wachten weer met smart op jullie reacties
Tot de volgende keer maar weer.
ZOMER in Pearland
Daar zijn we weer,
het word maar weer eens tijd om het eea te updaten.
We hebben weer een heerlijke tijd achter de rug en gelukkig nog voor de boeg. Bianca en Stefan zijn inmiddels weer thuis en hebben heerlijk genoten. Eerst in het begin had Bianca er wat moeite mee om te genieten, omdat nu wel echt heel duidelijk werd dat wij hier toch echt de komende 3,5 jaar zullen blijven. Tuurlijk is ze blij voor ons en vind ze het heerlijk om te zien dat het allemaal goed met ons gaat, maar ja ik ben toch wel haar zusje en dan doet het af en toe zeer als ze niet zomaar ff langs kan komen. Maar na een paar dagen was dit gevoel over en kon het genieten beginnen. Ze zijn samen met papa en mama naar het Space center in Houston geweest en hebben daar een leuke dag gehad. Daarna ben ik met Bianca wezen shoppen naar echte texaanse cowboy boots want ja als je in Texas bent dan horen er toch ook een paar mooie laarzen bij :):):)
Het weekend daarop zijn we naar San Antonio geweest eerst op zaterdag het stadje bekeken, daarna gezellig met z'n allen in een goedkoop hotelletje (nou dat was geen succes harde bedden, smerige kamers, kranen kapot) maar ja alles is beter dan slapen in de auto of zoiets toch?? Maar het is een geweldige stad, met veel oude gebouwen en de geschiedenis van Texas zoals de Alamo erg mooi (zoek maar eens op op het net).
Zondag's zijn we naar Seaworld geweest, en zoals de meesten van jullie wel weten ben ik gek op dolfijnen en Orca's dus ik heb mijn ogen uitgekeken. Wat een gigamooi park en wat een gave beesten zijn die orca's echt geweldig. En wat een mooie show's, en ook heerlijk gezwommen daar gave glijbanen. De meiden gingen helemaal uit hun dak en ook de attracties waren echt super. Dus al met al een heel gaaf weekend. (de foto's spreken voor zich)
Tja en voor je het in de gaten had was het alwee woensdag :(:(:( de dag om afscheid te nemen van Bianca en Stefan. Eerst nog ff naar de school van de meiden en dar heeft Bianca afscheid van ze genomen, en ja je kunt je voorstellen dat dat geen pretje was. Maar goed het is nou eenmaal niet anders. Daarna nog even weer naar huis, daar nog ff gekletst en voor je het wist was het tijd om te gaan. Nou daar gingen ze. Het afscheid ging goed, geen waterlanders gelukkig maar.
En nu kunnen we nog 10 dagen genieten van papa en mama en dan zit dat er ook alweer op. We zijn afgelopen weekend naar Galveston Island geweest waar we heerlijk op het strand hebben genoten van het prachtige weer. We zijn heerlijk bijgekleurd en hebben lekker gerelaxed. Vandaag was het voor iedereen een heerlijk dagje vrij want het was Memorial day. Heerlijk lekker achterthuis in het zwembad genieten.
Deze week moeten de meiden nog 2 hele dagen naar school (morgen en woensdag) en dan hebben ze donderdag om 12:15 vrij en dan hebben ze eigenlijk vakantie. Maar ze moeten nog 4 weken naar summerschool, maar goed dat vinden ze beiden erg leuk en dat is van 08:00 tot 12:00 en ze worden thuis opgehaald en weer thuisgebracht met de bekende gele schoolbus dus das natuurlijk ook wel erg COOL :):):) En dat breekt ook de vakantie een beetje want anders is 12 weken natuurlijk wel hééééél erg lang voor ze :):):)
Nou als er weer nieuwtjes zijn dan zijn ze hier te lezen. Geniet allemaal van het mooie weer dat er eindelijk voor jullie aan zit te komen. Jullie hebben het verdiend.
Liefs en een dikke kus van de bende van 5
ff Updaten
weer ff een berichtje uit Pearland,
Het gaat allemaal lekker hier, na bijna allemaal (behalve Ron) een flinke dip te hebben gehad. Zijn we weer helemaal happy. Tis toch niet niks om zomaar ff naar de andere kant van de oceaan te verhuizen. De meiden zijn op, zijn helemaal klaar met de bergen huiswerk die ze krijgen, zijn moe en af en toe verdrietig omdat ze Nederland en hun vriendinnetjes toch wel erg missen. Tja en wat doe je dan als mama, je troost ze gaat wat leuke dingen doen, maakt stiekum hun huiswerk zodat ze toch ff lekker kunnen spelen of iets anders doen zoals simpel ff lekker voor de tv een filmpje kijken. En dan als de kindjes in bed liggen begint het ook bij mama omhoog te komen.Ron maakt giga lange dagen, werkt 's avonds in het weekenden heeft erg weinig vrije tijd dus die mis ik ten eerste en danmis ikmijn familie, (maar daar word aan gewerkt nog een weekje dan komen ze gelukkig), ik mis mijn vriendin (nen), gewoon het af en toe een bakkie thee drinken en gezellig kletsen. Lekker ff naarnaailes en gewoon kletsen over de stomste dingen.Ja tuurlijk kletsen we via de msn maar das toch anders. Al hoewel het zonder de MSN en de Skype natuurlijk een heel ander verhaal was geweest. Maar goed dit schijnt heel normaal te zijn na een half jaar (toch) Je zit weer in het dagelijkse ritme alles heeft een plekkie gekregen en ja dan heb je wel weer zin in af en toe visite van een vriendin, zus of moeder. Maar goed we zijn er weer overheen en de aankomende weken gaan we een mooi feesie maken hier.
Maar er zijn ook leuke dingen te melden, afgelopen vrijdag ben ik na veel geploeter en gestudeer geslaagd voor mijn theorieexamen. Tjonge wat moet je hier belachelijk veel dingen weten, wat kan mij het nou schelen binnen hoeveel tijd nadat iemand op uitzending (militair) is geweest hij uiterlijk zijn rijbewijs moet verlengen. Of hoeveel mag iemand drinken die 180 lbs weegt tot hij aan een promilage is van 0.8 Gewoon niet drinken is het allerbeste. Man wat een onmenselijke vragen. Maar goed dat zit in de pocket.
En toen vanmorgen rijexamen, want jaja ook dat moet overnieuw, maar goed ik heb al 18 jaar mijn rijbewijs dus zou ik toch in staat moeten kunnen zijn het rijexamen goed af te leggen. Maaaaar je weet maar nooit welke statetrooper je naast je krijgt en of ie zijn dag wel of niet heeft. Daar hangt toch je rijbewijs vanaf. Tenminste zo is het in Nederland. Maar nee gelukkig hier niet. Er kwam een hele vriendelijke dame naast mijn auto staan en vroeg of ik Maria Camp was (dank je wel papa en mama, voor iedereen ben ik hier Maria) omdat dit mijn eerste doopnaam is. Jawel dat ben ik ff de knipperlichten, lampen, remmen en claxon getest en toen kwam ze naast me zitten. Toen heb ik even héél duidelijk gemaakt dat ik vreselijk zenuwachtig was (zat gewoon vreselijk te shaken) en dat ik al 18 jaar mijn rijbewijs had en dit toch wel erg ongemakkelijk voor mij was. Nou zegt ze ik neem aan dat je dan goed kunt rijden toch? dus ff fileparkeren tja dat was een eitje, nou hoef je dat hier never en nooit ergens te doen want er is altijd en overal plek zat maar toch je moet laten zien dat je het kunt. Dus hupe insteken en hij staat netjes een paar centimeter van stoep. Nou rijden maar. Tja daar valt verder niet veel over te vertellen, kheb goed gereden netjes en veel overdreven in de spiegels gekeken, helemaal tot stilstand bij de stopborden (die hier volgens mij uit de grond groeien want op elke hoek van de straat staat zo'n kreng) en toen na 10 !!! minuutjes weer terug. Et voila you've passed the test. Whoehoe kon wel janken van geluk.(heb ik ook stiekum wel gedaan hoor)
Eind van het verhaal, het paard kan weer op stal, de cowboylaarzen weer in de kast en de auto uit de garage want mamsie mag nu legaal autorijden. 4-0 voor Netje of is het inmiddels al 5-0?
Het gaat lekker hier...
Ja tis alweer een tijdje geleden dat ik geschreven heb, maar dat is om de doodeenvoudige reden dat alles lekker gaat hier.
De meiden doen het goed op school en gaan in de maand Juni naar de summerschool om nog net iets beter de engelse taal te begrijpen alhoewel ze het super doen hoor. Alhoewel ze het inmiddels echt helemaal gehad hebben met het vele huiswerk wat ze krijgen. We zijn er toch iedere dag als ze om 15:15 uit school komen toch zeker tot 17:00 17:30 mee bezig. Dus voor spelen hebben ze door de weeks niet veel tijd, en dat missen ze toch ook wel erg.
Maar het moet nu eenmaal, en ik denk dat het voor hun alleen maar goed is, want wat moeten ze anders met 12 !!!! weken zomervakantie.
We hebben afgelopen zaterdag Luc ook ingeschreven voor daycare, gewoon omdat hij er ontzettend aan toe is, helaas is het niet zoals in Nederland dat ie dan een ochtend en een middag of zo gaat nee BAM
Tja dan zal mij nog wel een pier afgaan als ik die lekkere kletsmajoor niet meer in huis heb 's morgens. Maar voor Luc is het wel het beste, en zo leert hij natuurlijk ook goed Engels praten.
Hij is er zo aan toe, gisteravond zaten we aan tafel en ik zei tegen Maryse en Fabiënne zo morgen weer naar school, daarop zegt Luc 'en Luc met de kindjes spelen ' noudat zegt toch genoeg denk ik.
Ach ik denk maar zo, dan kan ik ook mijn eigen dingen gaan doen, vrijwilligerswerk op school, lekker sporten en misschien is er hier ook nog wel iemand in de buurt die naailes geeft.
Nou afgelopen weekend was een enerverend weekendje hoor, eerst zaterdagmorgen we stonden op het punt om naar de Carnival van Kids r Kids (daycare van Luc) te gaan. Staat Luc op het keukenkrukje bij de voordeur, valt hij er (denk ik want ik stond met mijn rug naartoe) steil achterover vanaf met zijn hoofd op de plavuizen.
Dikke tranen natuurlijk, ik hem opgepakt en geknuffeld, hehe gelukkig geen bult. Maar op een gegeven moment werd mijn hand achterop zijn hoofdje toch wel een beetje nat
Pff dit is al de derde keer men hey hij is nog maar 2,5 waar moet dat heen met hem
Nou das echt een verhaal apart, nu snappen we ook de zeer exorbitante hoge rekeningen hier.
Eerst aan de balie, alle gegevens noteren: Naam, leeftijd, hoe gebeurd, wel of niet buiten bewustzijn geweest. Oké dat was dat, ff wachten op de verpleger. Die kwam en ja hoor weer het hele riedeltje van voor af aan: Naam, leeftijd bla, bla, bla.
Door naar een kamertje met een soort brancard. Waar alles werd gecheckt zijn bloeddruk, zijn temperatuur, zijn zuurstofgehalte in zijn bloed, zijn gewicht ze wilde wete hoe zwaar hij was bij degeboorte, of hij te vroeg, op tijd of te laat geboren was, gewoon of met een keizersnee pfffffdodelijk vermoeiend allemaal en toen zei hij'I will call the nurse'
Tja je voelt hem al aankomen denk ik The nurse kwam met een computer en weer het hele riedeltje van voor af aan: Naam, leeftijd, bla, bla,bla. Pfff nu waren we er toch wel een beetje klaar mee. Stop er gewoon een paar hechtingen in en klaar maar nee hoor.
De Nurse 'I will call the doctor' nou de doctor die kwam, zag en overwon hihi. nee hij bekeek het zich even en zei, tja daar moeten hechtjes in ja DUH daar waren wij ook al achter daar hoef je geen doctor voor te zijn.
Toen kwam het weer 'I will call the nurse' nou na 3 langen en 3 korten kwam de Nurse om zijn glippie schoon te maken met een soort schuursponsje erg fijn voor Luc die het inmiddels ook allemaal wel gezien had en zei ik wil met de kindjes spelen.
Na de wond 3 minuten schoongeschrobt te hebben zei de Nurse vrolijk 'I will call the doctor'
Heb je nu enig idee hoe we ons op zaten te vreten daar pff we zaten er inmiddels al langer dan een uur.
Nou na nog een kwartier gewacht te hebben kwam de doctor er weer aan enhup ff 3 nietjes erin jassen en klaar zijn we eindelijk. Tenminste dat dachten we......
We zaten allemaal in de auto, komt de verpleger er weer aan of Ron toch nog even uit wilde stappen want ze waren nog wat vergeten.......
Hij moest nog papieren ondertekenen waarin hij beloofde contact op te zullen nemen met de huisarts binnen 10 dagen om de nietjes te verwijderen, hij moest ons telefoonnummer geven zodat ze konden bellen om te vragen hoe het met Luc zou gaan.
En een formulier ondertekenen waaruit blijkt dat hij zich er van overtuigd was dat de verantwoordelijkheid nu volledig bij ons lag en niet meer bij het ziekenhuis. Pfffff en eindelijk weer een kwartier later konden we dan eidelijk gaan....
Volgende x gewoon zelf nietjes erin jassen hebben we al tegen elkaar gezegd, man wat een toestand zeg.
Maar dat was helaas nog niet genoeg voor de zaterdag....
Na heerlijk met de kids te hebben gespeeld bij de Kids R Kids ff boodschappies gedaan en toen weer naar huis. Ze wilden lekker een kippepootje met patat en appelmoes eten. Nou schatjes dan doen we dat toch heerlijk.
Zo gezegd zo gedaan, we hebben heerlijk gegeten, maar ja dat opruimen altijd he. Smerige oven van de kip blegh, blegh, blegh. Maar de techniek staat voor niks en wijhebben het geluk een oven te hebben die zichzelf!!!!!!! schoonmaakt HELEMAAL geweldig toch??????.........
Ja dat dacht ik dus ook, dus de ovencleaner aangezet(duurt 4,5 uur) maar oke je hoeft het dan niet zelf te doen, dat gekruip in de oven. Ook wel erg lekker.
Na een uurtje gaat het rookalarm in de gang af ????? huh niks te zien en wij zitten gewoon in de kamer, heel vreemd. Dus alarm uit afzuigkap aan en weer lekker voor de tv. Na een paar minuten weer alarm, tja zegt Ron je hevt de ovenhandschoen op het gasstel laten liggen dat rookt nu. Hup handschoen weg, alarm uit (maar dan in de andere volgorde hihi). Gaat dat stomme alarm alweer af, maar nu komt er toch echt blauwe rook uit de oven, dus kijken we in de oven door de deur. GIGA grote vlammen het vet van de kip was gaan branden, pff en nu ????? de deur van de ovenzit op slot vanwege het schoonmaak programma en die krijg je zo lang de oven warm is dus ook niet open. Maar het vuur gaat ook niet uit omdat er ventilatie roosters inzitten en er dus zuurstof bij kan komen. Dus hebben we met alle geweld die ovendeur open gebroken en een emmer water erin gegooid.
Tja een grote ravage in de keuken natuurlijk, dikke rookwolken in huize Mercier, alles blauw ughe ughe. Maar de brand was weg en helaas de oven naar zijn grootje het glas van de deur was inmiddels ook geknapt omdat de deur nu krom was en er veel te veel spanning op het glas was komen te staan. Dus heeft Ron zo ongeveer de hele zondag gespendeert om de oven schoon te maken, en de deur eruit gehaald om te kijken of we er een nieuwe binnenruit in kunnen zetten. Maar de hendel en het slot zijn ook kapot natuurlijk dus we moeten vandaag maar eens kijken wat de verzekering zegt en of we hiervoor verzekerd zijn
Maar echt voor de rest gaat het allemaal uitstekend hier hoor, niks aan het handje hahaha.
Nou tot de volgende keer maar weer.
Oh ja nog 3 weekjes en dan komen Bianca, Stefan, papa en mama weer lekker, dus dat word genietuhhhhhhh. Bye bye toedels adios tot kiekes.
Controle
Nou vandaag ben ik voor controle geweest bij de neurochirug. Hij was zéér tevreden en het geneest boven verwachting. Ik kan en mag bijna alles weer alleen niet tillen
Maar voor de rest gaat het super, het ziet er allemaal erg goed uit, ook over de foto's was hij zeer te spreken. Wij schrokken wel een beetje, maar ja we hadden ook geen flauw idee wat we moesten verwachten van de schroeven en dergelijk. Wat een lange japen zitten erin zeg pffff, ik kom denk ik niet zomaar meer door het poortje op schiphol of wat voor vliegveld dan ook hihi.
1 Juli moet ik nog een keer voor controle komen en daarna mag ik weer vanalles doen, euhm bungeejumpen, parachute springen, skieën, jetskieën, alles wat ik voorheen ook niet deed haha.
Nee even zonder grappen, we zijn erg blij dat het zo is gegaan, en ik voel me ook weer helemaal paletti.
Papa en mama zijn weer weg
Het is zover, na 6 weken te hebben genoten van papa en mama moeten we nu helaas weer afscheid van ze nemen.
Om half vijf gaat hun vliegtuig dus tegen 13:15 weggegaan en om 14:00 waren we op het vliegveld. We konden ze gelijk inchecken dus gelukkig alle koffers weg. Handbagage mee en dan maar gelijk door naar de taxfree shops al hadden ze daar niet veel tijd meer voor want het boarden begon al om 14:45 en voordat alles weg was en ze door de douane waren was het al 14:30 dus nog maar krap een kwartiertje om te shoppen. Wel sneu maar dan hebben we ook niet veel tijd om afscheid te nemen en dat is maar goed ook.
Alhoewel het deze keer een stuk makkelijker is dan de eerste keer, er vallen bijna geen tranen gelukkig, ook niet van de kindjes. Nog even gewacht tot ze de douane doorwaren en nu echt uitgezwaaid. Tot over 9 weekjes maar weer. We will keep in touch...
Zondag ff een dagje wezen rijden in de omgeving van noord Houston, het is daar wel veel groener, maar ik kan niet gelijk zeggen ook veel mooier. Dus wat dat betreft zitten we hier goed.
Maandag Ron naar het wer, meiden naar school en ik sinds lange tijd weer alleen met Luc, maar we hebben het gezellig. Lekker samen met de duplo blokken gespeeld, boodschappen gedaan en daarna lekker achterthuis in het zonnetje gezeten. Tja das wel even wat anders dan de 3 of 4 graden die jullie in Nederland hebben hoor. Het zal voor papa en mama wel weer flink wennen zijn van de zon naar de sneeuw.
Volgende week hebben de meiden eindelijk vakantie, lekker springbeak eens kijken of we er nog een paar daagjes tussenuit kunnen gaan als het mooi weer is. Dat zal wel lekker zijn.We zullen zien.
Daar zijn we weer
Daar zijn we weer,
Het gaat hier heel erg lekker, de meiden doen het fantastisch al moeten ze af en toe huilen vanwege het vele huiswerk, maar dat hoort erbij even doorzetten.
We hebben vorige week een gigagrote trampoline van 4.20 doorsnee gekocht met een net er omheen en de kinderen zijn helemaal door het dolle heen. Elke dag even springen met z'n drieën of samen met Ron echt geweldig.
Ron heeft samen met mijn vader ook al een schommel achterthuis gemaakt met een rekstok, ringen en een schommel, oftewel speelruimte genoeg voor de kids.
De auto van Ron laat hem helaas nogal eens in de steek, ik ga vandaag even met mijn vader samen naar een Mercedes garage om te kijken wat ze ermee kunnen doen. Hopelijk lukt het en als Ron dan weer terug is uit Nederland dan hopen we de verrassing te hebben dat alles weer werkt zoals het hoort.
De reis van Ron naar Nederland heeft nogal wat voeten in de aarde gehad.
Hij is afgelopen zaterdag de 27e Februari vertrokken, om 16:50 zou zijn vliegtuig vertrekken naar Parijs Charles de Gaulle, dat werd door slecht weer in Parijs al een uur uitgesteld, hij zou in Parijs overstappen op een vlucht naar Dusseldorf maar daarvoor had hij een uur dus dat zou waarschijnlijk al niet meer kunnen. Maar goed hij wachtte het allemaal maar rustig af.
Aangekomen in Parijs om 09:55 na een vreselijke landing, moesten ze nog een uur in het vliegtuig zitten vanwege de storm. Ron zat achterin het vliegtuig en het hele vliegtuig ging heen en weer.
Maar na een uur mochten ze eindelijk uitstappen. Uiteraard de vlucht naar Dusseldorf gemist. Dus nu maar kijken of hij met een andere vlucht mee kon. Tja dat werd ipv de vlucht van 09:35 de vlucht van 18:00 !!!! oftewel flink balen. De koffer was alweer ingecheckt dus ook daar kon Ron niet bij. Er zat dus niks anders op dan wachten, wachten, wachten. En wat verschijnt er op het bord vlucht van 18:00 cancelled !!!! Weer naar de balie, ja het is zo slecht weer u staat nu geboekt voor de vlucht van 21:00. Je voelt het waarschijnlijk al aankomen ook deze werd ivm het slechte weer gecancelled. Nu maar hopen op de vlucht van 22:00, JAAAAA hij gaat en Ron mag gelukkig mee.
Om 23:45 geland op Dusseldorf, gauw de koffer halen en als de bliksem naar het autoverhuurbedrijf. Tja koffer mmmmmm duurt wel erg lang. Wachten, wachten, wachten. Helaas pindakaas, de koffer staat nog in Parijs (@#$%^&) hoezo pissig. En de vraag is nog maar of deze voor donderdag (dan gaat Ron terug naar America) wel op Dusseldorf is......
Autoverhuurbedrijf GESLOTEN, dus zat er niks anders op dan een hotel te boeken op het vliegveld. Volgende morgen vroeg opstaan om naar het huis van Hennie en Jozefien te gaan, schoon overhemd van z'n schoonvader aangetrokken en op naar het werk in Hengelo.
Al met al een mooie puinhoop, maar op het vliegveld in Parijs is altijd wel wat aan de hand, dus daar is Ron wel helemaal klaar mee.
Gelukkig komt hij donderdag alweer in huis dan hebben we vrijdag allemaal een dagje vrij en kunnen we nog wat leuks met z'n allen gaan doen en dan moeten we zaterdag alweer afscheid gaan nemen van papa en mama. Maar over een paar weekjes (12 Mei) komen ze samen met Bianca en Stefan alweer om lekker vakantie te vieren bij ons.
Nou tot het volgende verhaal maar weer.