Ja tis alweer een tijdje geleden dat ik geschreven heb, maar dat is om de doodeenvoudige reden dat alles lekker gaat hier.

De meiden doen het goed op school en gaan in de maand Juni naar de summerschool om nog net iets beter de engelse taal te begrijpen alhoewel ze het super doen hoor. Alhoewel ze het inmiddels echt helemaal gehad hebben met het vele huiswerk wat ze krijgen. We zijn er toch iedere dag als ze om 15:15 uit school komen toch zeker tot 17:00 17:30 mee bezig. Dus voor spelen hebben ze door de weeks niet veel tijd, en dat missen ze toch ook wel erg.

Maar het moet nu eenmaal, en ik denk dat het voor hun alleen maar goed is, want wat moeten ze anders met 12 !!!! weken zomervakantie.

We hebben afgelopen zaterdag Luc ook ingeschreven voor daycare, gewoon omdat hij er ontzettend aan toe is, helaas is het niet zoals in Nederland dat ie dan een ochtend en een middag of zo gaat nee BAM

Tja dan zal mij nog wel een pier afgaan als ik die lekkere kletsmajoor niet meer in huis heb 's morgens. Maar voor Luc is het wel het beste, en zo leert hij natuurlijk ook goed Engels praten.

Hij is er zo aan toe, gisteravond zaten we aan tafel en ik zei tegen Maryse en Fabiënne zo morgen weer naar school, daarop zegt Luc 'en Luc met de kindjes spelen ' noudat zegt toch genoeg denk ik.

Ach ik denk maar zo, dan kan ik ook mijn eigen dingen gaan doen, vrijwilligerswerk op school, lekker sporten en misschien is er hier ook nog wel iemand in de buurt die naailes geeft.

Nou afgelopen weekend was een enerverend weekendje hoor, eerst zaterdagmorgen we stonden op het punt om naar de Carnival van Kids r Kids (daycare van Luc) te gaan. Staat Luc op het keukenkrukje bij de voordeur, valt hij er (denk ik want ik stond met mijn rug naartoe) steil achterover vanaf met zijn hoofd op de plavuizen.

Dikke tranen natuurlijk, ik hem opgepakt en geknuffeld, hehe gelukkig geen bult. Maar op een gegeven moment werd mijn hand achterop zijn hoofdje toch wel een beetje nat

Pff dit is al de derde keer men hey hij is nog maar 2,5 waar moet dat heen met hem

Nou das echt een verhaal apart, nu snappen we ook de zeer exorbitante hoge rekeningen hier.

Eerst aan de balie, alle gegevens noteren: Naam, leeftijd, hoe gebeurd, wel of niet buiten bewustzijn geweest. Oké dat was dat, ff wachten op de verpleger. Die kwam en ja hoor weer het hele riedeltje van voor af aan: Naam, leeftijd bla, bla, bla.

Door naar een kamertje met een soort brancard. Waar alles werd gecheckt zijn bloeddruk, zijn temperatuur, zijn zuurstofgehalte in zijn bloed, zijn gewicht ze wilde wete hoe zwaar hij was bij degeboorte, of hij te vroeg, op tijd of te laat geboren was, gewoon of met een keizersnee pfffffdodelijk vermoeiend allemaal en toen zei hij'I will call the nurse'

Tja je voelt hem al aankomen denk ik The nurse kwam met een computer en weer het hele riedeltje van voor af aan: Naam, leeftijd, bla, bla,bla. Pfff nu waren we er toch wel een beetje klaar mee. Stop er gewoon een paar hechtingen in en klaar maar nee hoor.

De Nurse 'I will call the doctor' nou de doctor die kwam, zag en overwon hihi. nee hij bekeek het zich even en zei, tja daar moeten hechtjes in ja DUH daar waren wij ook al achter daar hoef je geen doctor voor te zijn.

Toen kwam het weer 'I will call the nurse' nou na 3 langen en 3 korten kwam de Nurse om zijn glippie schoon te maken met een soort schuursponsje erg fijn voor Luc die het inmiddels ook allemaal wel gezien had en zei ik wil met de kindjes spelen.

Na de wond 3 minuten schoongeschrobt te hebben zei de Nurse vrolijk 'I will call the doctor'

Heb je nu enig idee hoe we ons op zaten te vreten daar pff we zaten er inmiddels al langer dan een uur.

Nou na nog een kwartier gewacht te hebben kwam de doctor er weer aan enhup ff 3 nietjes erin jassen en klaar zijn we eindelijk. Tenminste dat dachten we......

We zaten allemaal in de auto, komt de verpleger er weer aan of Ron toch nog even uit wilde stappen want ze waren nog wat vergeten.......

Hij moest nog papieren ondertekenen waarin hij beloofde contact op te zullen nemen met de huisarts binnen 10 dagen om de nietjes te verwijderen, hij moest ons telefoonnummer geven zodat ze konden bellen om te vragen hoe het met Luc zou gaan.

En een formulier ondertekenen waaruit blijkt dat hij zich er van overtuigd was dat de verantwoordelijkheid nu volledig bij ons lag en niet meer bij het ziekenhuis. Pfffff en eindelijk weer een kwartier later konden we dan eidelijk gaan....

Volgende x gewoon zelf nietjes erin jassen hebben we al tegen elkaar gezegd, man wat een toestand zeg.

Maar dat was helaas nog niet genoeg voor de zaterdag....

Na heerlijk met de kids te hebben gespeeld bij de Kids R Kids ff boodschappies gedaan en toen weer naar huis. Ze wilden lekker een kippepootje met patat en appelmoes eten. Nou schatjes dan doen we dat toch heerlijk.

Zo gezegd zo gedaan, we hebben heerlijk gegeten, maar ja dat opruimen altijd he. Smerige oven van de kip blegh, blegh, blegh. Maar de techniek staat voor niks en wijhebben het geluk een oven te hebben die zichzelf!!!!!!! schoonmaakt HELEMAAL geweldig toch??????.........

Ja dat dacht ik dus ook, dus de ovencleaner aangezet(duurt 4,5 uur) maar oke je hoeft het dan niet zelf te doen, dat gekruip in de oven. Ook wel erg lekker.

Na een uurtje gaat het rookalarm in de gang af ????? huh niks te zien en wij zitten gewoon in de kamer, heel vreemd. Dus alarm uit afzuigkap aan en weer lekker voor de tv. Na een paar minuten weer alarm, tja zegt Ron je hevt de ovenhandschoen op het gasstel laten liggen dat rookt nu. Hup handschoen weg, alarm uit (maar dan in de andere volgorde hihi). Gaat dat stomme alarm alweer af, maar nu komt er toch echt blauwe rook uit de oven, dus kijken we in de oven door de deur. GIGA grote vlammen het vet van de kip was gaan branden, pff en nu ????? de deur van de ovenzit op slot vanwege het schoonmaak programma en die krijg je zo lang de oven warm is dus ook niet open. Maar het vuur gaat ook niet uit omdat er ventilatie roosters inzitten en er dus zuurstof bij kan komen. Dus hebben we met alle geweld die ovendeur open gebroken en een emmer water erin gegooid.

Tja een grote ravage in de keuken natuurlijk, dikke rookwolken in huize Mercier, alles blauw ughe ughe. Maar de brand was weg en helaas de oven naar zijn grootje het glas van de deur was inmiddels ook geknapt omdat de deur nu krom was en er veel te veel spanning op het glas was komen te staan. Dus heeft Ron zo ongeveer de hele zondag gespendeert om de oven schoon te maken, en de deur eruit gehaald om te kijken of we er een nieuwe binnenruit in kunnen zetten. Maar de hendel en het slot zijn ook kapot natuurlijk dus we moeten vandaag maar eens kijken wat de verzekering zegt en of we hiervoor verzekerd zijn

Maar echt voor de rest gaat het allemaal uitstekend hier hoor, niks aan het handje hahaha.

Nou tot de volgende keer maar weer.

Oh ja nog 3 weekjes en dan komen Bianca, Stefan, papa en mama weer lekker, dus dat word genietuhhhhhhh. Bye bye toedels adios tot kiekes.